Bu aralar bir boşlukta olduğumdan dolayı en çok yaptığım şeylerden biri müzik dinlemek. Bu dönemde IU nun sesine ve şarkılarına dönüp duruyorum. Bu albüm beni IU'nun fanı yapan ve çıktığı yıldan yani 2013 ten beri dönüp dinlediğim bir albüm olduğu için benim için özel. İnsan sevdiği şeyi konuşmak, paylaşmak ister ya bende öyle bir istekle yazıyorum.
Özellikle şu sıralar herkes Kpop dinliyor gibi görünüyor fakat bu albüm daha yeni albümler arasında kayboluyor. Gerçi bu albüm standart Kpop müziğinden farklı belki o yüzden pek dikkat çekmiyor. IU da zaten bence bu albümle klasik bir Kpop figürü olmaktan çıkıyor.
Albümün teması atıfta da bulunduğu Modern Times filmini ve 1920'lerin Amerikasını taşıyor. Şarkılar müzikal olarak ve sözler açısından ilginç ve Kpop a göre yenilikçi.
Kişisel olarak çok başarılı bulduğum bir albüm. Hem jazz havasını yakalamak hem de Kpop içinde bir yer bulmak kolay değil ve IU bunu başarıyor.
Albüm Love of B ile açılıyor. Ayrılma aşamasında olan ama iki tarafından bitiremediği bu yüzden uzayan bir ilişkiyi ve bu sinir bozucu dönemi sarkastik bir dille anlatıyor. Hem enstrümanın hem de IU'nun sesinin çok iyi kullanıldığı bir parça. Biri diğerini domine etmek yerine birbirlerine destek oluyorlar. Şarkı içinde sesinin tonunu değiştirmesi IU’nun çok kullandığı bir tarz ve bu şarkıyla çok uyumlu, özellikle sona doğru IU sesi ile karşı tarafa olan öfkesini bize de geçiriyor.
Biraz latin-pop havası olan, Gain ile düeti Everybody Has Secrets geliyor ardından. İkisinin de sesleri birbirleri ile uyumlu ama çabuk unutulan bir parça.
Ardından bir gece barı havası veren ya da bir kabare şarkısı gibi duran Between the Lips (50cm) geliyor. Söz, müzik ve vokal olarak albümün ve belki de IU' nun en erotik şarkısı. Şarkı, sevdiğine kendisiyle arasına mesafe koymasını (50 santimetre :) ve öpmeyi geciktirmesini söylüyor. IU'nun vokalinin burada sanki sarhoş kendinde değil gibi bir havası var. Aranjmanı çok güzel ve başarılı.
Albümün single ı geliyor ardından. The Red Shoes ismini ve klibinin konusunu Hans Christian Andersen'in masalından alıyor. Parça da hem IU'yu ünlü yapan Good Day ve You and I daki orkestral pop gibi hem de albümle uyumlu olarak jazz öğeleri var. Müzikal parçası gibi ve eğlenceli bir şarkı gibi gözükse de aslında adını aldığı masal biraz ürpertici.
Modern Times albümün en neşeli ve eğlenceli parçalarından. Charlie Chaplin'e bir aşk mektubu, 1920'lere bir atıf, bir Broadway parçası gibi.
Ardından söz ve müziği IU'ya ait olan akustik bir ballad Bad Day geliyor. Kişisel olarak sözleri sembolik buluyorum. IU büyük ihtimalle skandalından sonra psikolojik olarak zor bir döneme girdi ve parça da bahsettiği "soğuk, kış" ve bunun gibi tasvirler bu dönemdeki zor günleri ve yalnızlığını anlatıyor. Biraz efkarlı, narin ve albümün en duygusal parçası.
IU’nun vokalini güçlü bir şekilde duyacağımız parçalardan biri olan Obliviate sevdiğini unutmaya çalışan (büyük ihtimal ayrılıktan sonra) birinin ağzından. Harry Potter’cıların seveceği bir şarkı zira şarkı ismini Harry Potter’da geçen unutturma büyüsü olan Obliviate’den alıyor. Melodik olarak seksi bir şarkı.
Choi Baek Ho ile olan düeti Walk with Me, Girl kişisel olarak arada kaldığım bir parça, IU'nun sesi ile diğer vokalistin sesi biraz çatışıyor IU'nun açık bir üslubu varken Choi Baek Ho'nun daha boğuk bir tarzı var.
Havana tatlı, romantik bir şarkı. Sevgiliyle gitmek istediği Havana'yı tasvir ediyor ve sonunda sevgilinin varlığının bir tatil olduğunu söylüyor. Parça o egzotik ortamı yaratmada çok başarılı. IU burada sesini çok hafif biraz fısıldar gibi kullanıyor. Dediğim gibi tatlı ve romantik bir parça.
Jonghyun'a ait Gloomy Clock ile devam ediyor albüm. Arkadaki saatin tik tok sesleri ile gitar kullanımı çok güzel ve kasvetli bir havası olmasına rağmen ağır bir şarkı değil, daha çok indie tadında.
Bu şarkı albüm ilk çıktığında favorilerimdendi fakat Jonghyun'un ardından hafif bir şarkı olarak dinleyemiyorum.
Albümdeki dinlemesi en kolay olan şarkılardan biri olan Daydream geliyor. Kore'nin folk şarkıcılarından olan Yang Hee Eun ile İki sanatçının da sesi ve tarzları farklı olsa da ortaya güzel bir harmoni çıkmış.
Waiting ile de albümü kapatıyoruz. Şarkı değil de daha çok enstrümantal bir parça gibi, IU'nun sesini 2. dakikaya kadar duymuyoruz. Albüme uyan bir son, dinleyiciyi daha da isteyerek bırakıyor.
Pastel Crayons ve Friday sonradan eklenen besteleri IU ya ait iki parça. Pastel Crayons biraz bossa nova ve sözleri açısından tensel bir parça. Friday 'ın tam çevirisi "Cuma günü görüşürüz." IU'nun en bilinen şarkılarından biri ve açıkçası hak ediyor bu ilgiyi. Hem IU'nun alışıldık tarzı ve hem de daha olgun, çok tatlı bir şarkı.
Kısa bir anekdot olarak albüm IU'nun büyük skandalından sonra ilk çıkardığı albümü. IU'nun bundan önceki konseptleri daha tatlı konseptlere sahip, Kpop un o bilinen tarzındaydı. Good Day'in tutulması ile popülaritesi artan IU ya ulusun küçük kız kardeşi lakabı verildi. Fakat skandalından sonra bu imajı yıkıldı ve o dönem çok eleştiri ve nefret topladı.
Albüm IU'nun tabiriyle "hırslı". Aslında böyle olsun istememiş IU, albümün daha hafif, mini albüm tadında bir albüm olmasını istemiş.Yine kendi sözleriyle "onlara istediklerini vermeyelim"demiş. Ama yapımcılar güçlü bir comeback yapılması gerektiğinde ısrar etmişler ve ortaya Modern Times gibi bir çok sanatçı ile işbirliği yaptığı ve bir çok tarzı içinde bulunduran bir proje çıkmış. Açık bir şekilde söylemese de skandalından sonra halkın ona karşı dönmesi ve aldığı nefretten bahsediyor büyük ihtimalle çünkü Kore halkı bir sonraki comeback inin başarısız olmasını (istiyordu) bekliyordu fakat Modern Times albümü sıralamalara giren ve IU'ya bir çok ödül getiren bir albüm oldu.
Bu dönem bence bir dönüm noktası olarak görülebilir kariyerinde. Belki skandal imajını sarstı ama aynı zamanda zaten sevmediği o küçük kız kardeş konseptinden kurtulup kendi şarkılarını üretmeye başladı ve günümüzdeki sanatçı IU oldu. Bir nevi kendini buldu. Bu albümde bir nevi o yeni dönemin başlangıcı.
0 coment�rios: